Maracanã

Rozmiar tekstu: A A A

Maracanã to nie tylko stadion. To mit, symbol brazylijskiej piłki i najważniejsza arena futbolowa Ameryki Południowej. Od ponad siedemdziesięciu lat jest świadkiem wielkich triumfów i dramatów reprezentacji Brazylii, ale dla kibiców Flamengo, największego klubu piłkarskiego kraju, to przede wszystkim dom, święte miejsce, gdzie rodziły się legendy.

Podstawowe informacje
Pełna nazwa: Estádio Jornalista Mário Filho
Lokalizacja: Avenida Presidente Castelo Branco, s/n - Portão 2 - Maracanã, Rio de Janeiro - RJ 20271-130
Lata budowy: 1948 - 1950
Data otwarcia: 16.06.1950
Inauguracja: Brazylia 1:0 Paragwaj
Pojemność: 78.838 widzów
Rekordowa frekwencja: 199 854 (Brazylia 1:2 Urugwaj, finał Mistrzostw Świata 1950)
Wymiary boiska: 105 x 68 m
Nawierzchnia: Trawa hybrydowa

HISTORIA NIEROZERWALNA: FLAMENGO I MARACANÃ

Od otwarcia stadionu w 1950 roku Flamengo rozgrywało tu swoje najważniejsze mecze. Choć klub ma własny obiekt, stadion w Gávea, to właśnie Maracanã stała się jego prawdziwą twierdzą. W latach 70. i 80., kiedy Rubro-Negro dominowali w Brazylii i na kontynencie, stadion regularnie wypełniał się po brzegi. To tutaj kibice oglądali popisy Zico, najbardziej kultowego zawodnika w historii Flamengo, który zdobywał bramki w swoim niepowtarzalnym stylu. To tu drużyna sięgała po Campeonato Brasileiro, a także rozpoczynała marsz po Copa Libertadores i późniejszy triumf w Pucharze Interkontynentalnym w 1981 roku.

REKORDY TŁUMÓW – FLAMENGO JAKO MAGNES

Nieprzypadkowo wiele rekordów frekwencji Maracany wiąże się właśnie z Flamengo. Klub słynie z największej liczby kibiców w Brazylii, a ich pasja nieraz doprowadzała stadion do granic możliwości. W 1976 roku mecz Flamengo z Fluminense, słynne Fla-Flu, przyciągnął 177 656 widzów, ustanawiając rekord derbów klubowych na świecie. W 1983 roku w finale Campeonato Brasileiro przeciwko Santosowi na trybunach zasiadło około 155 tysięcy fanów. Te liczby pokazują, że Maracanã i Flamengo to duet, który zawsze przyciągał tłumy jak magnes.

FLA-FLU – DERBY, KTÓRE DEFINIUJĄ STADION

Maracanã jest także sceną jednych z najbardziej legendarnych derbów świata: Fla-Flu, czyli starcia Flamengo z Fluminense. To właśnie te mecze, pełne kolorów, śpiewu i niepowtarzalnej atmosfery, stworzyły unikalną tożsamość stadionu. W 1963 roku podczas finału Campeonato Carioca trybuny zgromadziły 194 tysiące osób, co stanowi jeden z największych wyników w historii piłki klubowej. W kolejnych dekadach starcia te były czymś więcej niż sportem, były świętem całego Rio de Janeiro.

Podczas takich meczów trybuny zamieniają się w czerwono-czarne morze: kibice tworzą fale, machają tysiącami flag, śpiewają pieśni trwające kilkadziesiąt minut i rozbrzmiewają potężnym rytmem bębnów surdo. To rytuał, który buduje atmosferę niemożliwą do odtworzenia gdziekolwiek indziej na świecie.

ZICO I ZŁOTA ERA RUBRO-NEGRO

Lata 70. i 80. to czas, gdy Maracanã stała się prawdziwą twierdzą Flamengo. Zico, idol kibiców i ikona brazylijskiej piłki, czarował publiczność swoimi golami i finezją. W barwach Rubro-Negro zdobył na Maracanie 333 bramki, co do dziś pozostaje rekordem stadionu. Kulminacją tej ery był rok 1981, gdy Flamengo sięgnęło po Copa Libertadores, a następnie w Tokio rozbiło Liverpool 3:0 w finale Pucharu Interkontynentalnego. Choć decydujący mecz odbył się w Japonii, to właśnie na Maracanie odbyła się największa fiesta w historii klubu.

Warto też wspomnieć innych bohaterów, którzy zapisali się w historii Maracanã: Romário, Júnior, Adriano czy Gabigol. Każdy z nich dodał nowe rozdziały do legendy Rubro-Negro.

WSPÓŁCZESNA MARACANÃ: MNIEJSZA, ALE WCIĄŻ MAGICZNA

Po modernizacji stadionu przed Mistrzostwami Świata 2014 pojemność spadła do około 78 tysięcy miejsc. Mimo to Maracanã pozostała największą areną w kraju i wciąż jest domem Flamengo. Klub dzieli ją z Fluminense, ale to mecze Mengão przyciągają największe tłumy i sprawiają, że trybuny drżą w rytm pieśni tysięcy fanów.

Modernizacja zmieniła doświadczenie kibica: lepsze widoczności, komfort, bezpieczeństwo, ale duch Maracanã pozostał niezmieniony. To tu kibice świętowali triumfy w Copa Libertadores 2019 i 2022, choć finały rozegrano odpowiednio w Limie i Guayaquil, Rio de Janeiro i tak było centrum radości i wspólnej celebracji.

MARACANÃ: OŁTARZ RUBRO-NEGRO

Dla kibiców Flamengo Maracanã to coś więcej niż stadion. To przestrzeń sakralna, w której dorastali, oglądając swoich bohaterów. To miejsce, gdzie rodziły się legendy: od Zico, przez Adriano, aż po Gabigola. Każdy mecz to kolejne rozdziały opowieści o miłości między klubem a jego fanami. W dniu spotkania Rio de Janeiro zamienia się w czerwono-czarne morze. To właśnie dlatego mówi się, że Maracanã jest nie tylko narodowym skarbem Brazylii, ale przede wszystkim sercem Flamengo - klubu, który bez tej monumentalnej areny nie byłby tym samym.

CIEKAWOSTKI I REKORDY

Najwięcej bramek Flamengo w jednym meczu na Maracanie: 8:0 przeciwko Bonsucesso w 1943 roku (chociaż przed modernizacją stadionu).

Najszybszy gol w historii klubu na Maracanie: 10 sekund od rozpoczęcia meczu w 1992 roku.

TOP 5 MECZÓW FLAMENGO NA MARACANIE

• Flamengo - Santos 3:0 (1983, finał Campeonato Brasileiro) - koronacja Zico i tytuł przed 155 tysiącami fanów.

• Flamengo - Fluminense 0:1 (1976, finał Campeonato Carioca) - legendarne Fla-Flu, rekord frekwencji 177 656 osób.

• Flamengo - Atlético Mineiro 3:2 (1987, Copa União) - mecz otwierający drogę do historycznego Campeonato Brasileiro.

• Flamengo - Independiente del Valle 2:0 (2020, Recopa Sudamericana) - pierwsze międzynarodowe trofeum zdobyte na nowej Maracanie.

PODSUMOWANIE

Maracanã to nie tylko stadion narodowy Brazylii. To świątynia futbolu, dom Flamengo i miejsce, w którym rodzą się legendy. Od rekordowych frekwencji lat 70., przez złotą erę Zico, po współczesne triumfy z Gabigolem, historia Rubro-Negro na Maracanie to historia brazylijskiego futbolu w pigułce. To miejsce, gdzie emocje nie mają granic, a pasja kibiców tworzy magię, której nie da się powtórzyć nigdzie indziej na świecie.