Flamengo.com.pl

"Zdanie, które podsumowuje moje uczucia do klubu, brzmi: Urodziłem się Flamengo i zawsze będę Cię kochać".

Ile potrzeba w ciągu roku, aby zmienić życie zawodnika? Jeśli zadasz to pytanie Pedro, odpowiedź podsumowuje trajektorię od frustracji do ostatecznego marzenia życia, z linią, której centralnym punktem jest trofeum za Copa Libertadores.

Napastnik, który w sobotnim finale wyjdzie na boisko jako faworyt do otrzymania pierścionka z brylantem dla najlepszego zawodnika w tegorocznych rozgrywkach i pobił już rekordy w edycji 2022, 11 miesięcy temu przeżywał dyskomfort gry tylko w dziewięciu ze 120. minut porażki w Montevideo. Od tego czasu przechodził przez momenty udręki, kwestionował przyszłość, ale widział w Copa Libertadores szansę, aby postawić się w sercu jako bohater klubu i zbliżyć się do wyjazdu na Mistrzostwa Świata w Katarze.

Nie ulega wątpliwości, że Pedro jest głównym bohaterem kampanii aż do finału przeciwko Athletico Paranaense w Guayaquil. Z większością z 12 niezwykle decydujących goli ustanowił nowy rekord klubu w jednej edycji, wyprzedzając osiągnięcie Gabriela Barbosy z 2021 roku i i Zico z 1981 roku, a w sobotę na stadionie Monumental Isidro Romero Carbo w ekwadorskim Guayaquil będzie miał okazję osiągnąć nowe, imponujące wyniki. Z 16 golami w historii rozgrywek, ma tyle samo trafień co Bruno Henrique i idol Zico. Ponadto już w 2022 roku rozegrał najlepszy sezon w swojej karierze, do tej pory wpisywał się na listę strzelców 29 razy. Liczby, które stają się jeszcze bardziej wyjątkowe, jeśli weźmiemy pod uwagę "drogę krzyżową", która rozpoczęła się tuż przed finałem z Palmeiras w Montevideo i trwała do przybycia Dorivala Júniora.

Pedro, który nigdy nie ukrywał, że od dziecka jest wielkim kibicem Flamengo, nawet nie widział triumfu w 2019 roku. W poszukiwaniu przestrzeni w Fiorentinie obudził się na wieść o triumfie Rubro-Negro we wczesnych godzinach porannych tego listopada we Florencji. Pojedynek z Palmeiras byłby spełnieniem marzeń, ale kontuzja, która wydawała się prosta, zamieniła się w operację na prawie miesiąc przed meczem w Urugwaju.

Intensywne leczenie, dzięki któremu był dostępny dla trenera Renato Gaúcho, zostało nagrodzone zaledwie dziewięcioma minutami w drugiej połowie dogrywki w Montevideo. Nie mógł wiele zrobić, a koniec roku był okresem frustracji, która rozprzestrzeniła się na pierwszą połowę 2022 roku.

Z Paulo Sousą miał niewiele okazji do gry, a fakt, że nie był nawet wykorzystany w Supercopa do Brasil przeciwko Atlético Mineiro, wywołał rozczarowanie, które sprawiło, że dojrzała możliwość opuszczenia zespołu. To, co wydarzyło się w Cuiabie, bezpośrednio wpłynęło na rodzinę i przyjaciół, którzy zaczęli otwarcie dyskutować, czy odejście z Flamengo nie byłyby najlepszym wyjściem.

Flamengo nie chciało sprzedawać swojego napastnika, do tego stopnia, że odrzuciło wielomilionową ofertę z Palmeiras. Pedro powiedział nawet, że zastanawiał się nad tym, co robić w ostatnim oknie w połowie roku, dopóki Dorival Júnior nie zmienił tej historii.

Copa Libertadores powróciło na scenę, a cztery gole przeciwko Deportes Tolima w 1/8 finału w wygranym aż 7:1 meczu, wystarczyły, aby Pedro stał się nietykalny u boku Gabriela Barbosy. Starter w sześciu z dwunastu meczów Flamengo, napastnik strzelił gola przeciwko wszystkim sześciu przeciwnikom i zmienił nieprzyjemną rutynę z 2020 i 2021 roku, kiedy przyzwyczaił się do życia w rywalizacji z ławki rezerwowych.

W 2020 roku było to zaledwie 187 minut, trzy mecze jako starter i dwa gole. W następnym roku niewiele się zmieniło: dwa mecze od początku, 279 minut i znowu dwa gole. Statystyki z 2022 roku pokazują ewolucję: 614 minut, sześć spotkań jako starter i niesamowite 12 bramek.

Liczby, które stawiają go w roli jednego z bohaterów sobotniego finału, ogłoszonego na portalach społecznościowych z deklaracją miłości:

"Mój związek z Flamengo trwa od urodzenia. Zanim zostałem graczem, miałem przywilej bycia fanatycznym kibicem na trybunach. Mam przywilej przeżyć te dwie fazy i uważam się za kibica na boisku".

Pasja Pedro do Flamengo nigdy nie była tak wzajemna jak w 2022 roku. A Copa Libertadores możemy traktować jak kupidyna.