Flamengo.com.pl

Po podpisaniu przedwstępnego kontraktu z Agustínem Rossim, Flamengo będzie miało siódmego zagranicznego bramkarza w swojej 127-letniej historii. Hiszpan José Tunel Caballero był pierwszy, Paragwajczyk Sinforiano García tym, który wygrał najwięcej, a Argentyńczyk Ubaldo Fillol ostatnim.

Klub z Rio de Janeiro miał trzech argentyńskich bramkarzy - Agustín Rossi będzie czwartym - oraz po jednym z Paragwaju, Czech i Hiszpanii. Poznajcie część historii tych bramkarzy w historii Rubro-Negro w poniższym tekście.

GARCÍA, "ARCYAMBASADOR"

Najbardziej utytułowanym obcokrajowcem, który bronił bramki Rubro-Negro, jest Paragwajczyk Sinforiano García, zawodnik Flamengo w latach 1949-1958. Jest także rekordzistą w liczbie meczów wśród gringo, którzy nosili bramkarską koszulkę klubu z Rio de Janeiro ze 273 meczami.

Zdjęcie: Conmebol. García z szarfą za mistrzostwo Campeonato Carioca z 1954 roku.

Według Południowoamerykańskiej Konfederacji Piłki Nożnej (CONMEBOL) Sinforiano García był znany w Paragwaju jako "El embajador del arco" (ambasador słupków). Zwrócił na siebie uwagę Flamengo w decydującej fazie Mistrzostw Ameryki Południowej w 1949 roku, w zwycięstwie Paragwaju nad Brazylią 2:1 w Rio de Janeiro. Ostatecznie Brazylia zdobyła mistrzostwo, pokonując w finale drużynę Garcíi aż 7:0, ale wynik nie sprawił, że władze Rubro-Negro wycofały się z próby pozyskania bramkarza.

Sinforiano García zadebiutował 29 maja 1949 roku w historycznym meczu towarzyskim z Arsenalem, kiedy Flamengo wygrało 3:1 na stadionie São Januário, po bramkach Jaira da Rosy Pinto (dwie) i Narciso Dovala.

Paragwajczyk był w wyjściowym składzie przez większość drugiego i trzeciego z rzędu mistrzostwa Campeonato Carioca wygranego przez Flamengo w latach 1953-1955, wliczając w to mecze, które zapewniły tytuły w 1953 i 1954, oba przeciwko Vasco (wygrane 4:1 i 2:1).

Zdjęcie: Flamengo. García jest pierwszym od lewej na zdjęciu z mistrzostwa stanowego z 1953 roku.

Urodzony 22 sierpnia 1924 roku w Puerto Pinasco, Sinforiano García jest jednym z największych idoli i jednym z największych bramkarzy w historii Flamengo.

FILLOL, OSTATNI ZAGRANICZNY BRAMAKRZ

Jeden z głównych bramkarzy światowego futbolu w latach 70. i 80., Argentyńczyk Ubaldo Matildo Fillol, znany jako "Pato" Fillol, został zakontraktowany przez Flamengo w grudniu 1983 roku.

Zapamiętany również z tego, że grał na Mistrzostwach Świata w 1978 roku z numerem 5 na plecach i w 1982 z numerem 7 - Argentyna przyjęła kolejność alfabetyczną jako kryterium określenia numerów swoich zawodników - Ubaldo Fillol przybył do Rio de Janeiro z pompą. Został przyjęty podczas imprezy w Galeão wczesnym latem 1983 roku.

Zdjęcie: Reprodukcja. Júnior i Fillol w meczu Flamengo w ramach Brasileiro w 1984 roku.

Zadebiutował 28 stycznia 1984 roku, w zwycięskim meczu 1:0 z Palmeiras, który był też debiutem Flamengo w Campeonato Brasileiro, rozgrywkach, które klub wygrał w dwóch poprzednich edycjach.

Mimo całej sławy nie miał czasu, aby zostać idolem. Opuścił klub w lipcu 1985 roku, kiedy został sprzedany do Atlético Madryt za 120 tys. dolarów. W 1984 roku zdobył Taça Guanabara po zwycięstwie 1:0 nad Fluminense. Jednak w tym samym roku to rywal zdobył Campeonato Carioca.

Urodzony 21 lipca 1970 roku w San Miguel del Monte, Ubaldo Matildo Fillol wystąpił 71 razy w koszulce Rubro-Negro.

Zdjęcie: O Globo. Fillol został uznany za "najlepszego bramkarza świata" w artykule "O Globo" w 1983 roku.

CHAMORRO I DOMÍNGUEZ, POZOSTALI ARGENTYŃCZYCY

Pierwszym Argentyńczykiem, który bronił bramki Rubro-Negro, był Eusébio Chamorro, pozyskany przez Flamengo w 1953 roku na prośbę paragwajskiego trenera Fleitasa Solicha, zwanego "Feiticeiro".

Pomimo spędzenia niewiele ponad trzech lat we Flamengo, Chamorro grał niewiele, ponieważ miał żmudną misję rywalizacji o miejsce w bramce z Sinforiano Garcíą, który wówczas był numerem jeden. Mimo nielicznych okazji był starterem w ostatniej kolejce ostatniego z trzeciego z rzędu mistrzostwa stanowego 53/54/55. Rozegrał trzy decydujące mecze z Américą (1:0, 1:5 i 4:1).

Urodzony 22 listopada 1922 roku w Rosario, Eusébio Chamorro jest również pamiętany jako idol Rubro-Negro. Rozegrał 55 spotkań dla Flamengo i miał udział w zdobytych trzech z rzędu Campeonato Carioca.

Zdjęcie: Manchete Esportiva. Chamorro, między Pavão i Tomiresem, po tym jak Flamengo wygrało trzecie z rzędu Campeonato Carioca w 1955 roku.

DOMÍNGUEZ: BEZ TĘSKNOTY

Argentyńczyk, który grał najmniej jako bramkarz Flamengo i nie został pominięty, to Rogelio Domínguez, zawodnik klubu w latach 1968-1969. Rozegrał 40 meczów i nie zdobył żadnego trofeum.

Urodzony 9 marca 1931 roku w Buenos Aires, Rogélio Antonio Domínguez López trafił do Rubro-Negro już jako weteran w wieku 37 lat. Najgorsze momenty miały miejsce w ostatnie weekendy, które zadecydowały o mistrzostwie Campeonato Carioca w 1969 roku.

8 czerwca 1969 roku popełnił błąd w zremisowanym 1:1 meczu z Vasco. Acelino otworzył wynik dla vascaínos po tym, jak Argentyńczyk popełnił błąd. Popełnił błędy jeszcze dwa razy, ale jego skóra została uratowana przez obrońców. Wyrównującego gola dla Flamengo strzelił Dionísio.

Siedem dni później Rogelio Domínguez kompletnie się zhańbił w finale przeciwko Fluminense. Popełnił błąd przy pierwszym trafieniu dla Tricolor, którego autorem był Wilton, a następnie otrzymał czerwoną kartkę po tym, jak Flu strzeliło na 2:1, a autorem był Cláudio, który był na pozycji spalonej według "Canal 100". Argentyńczyk opuścił pole karne i pobiegł do środka boiska, a następnie stanowczo rozmawiał z sędzią Armando Marquesem. Wynik? Czerwona kartka.

Zdjęcie: Revista Manchete. Domínguez nie został dobrze zapamiętany przez kibiców Flamengo.

TALLADAS, PIERWSZY ZAGRANICZNY BRAMKARZ FLAMENGO

Pierwszym zagranicznym bramkarzem, który bronił dostępu do bramki Flamengo, był José Tunel Caballero, nazywany Talladas. Hiszpan urodzony 3 sierpnia 1912 roku w Redondeli, grał w klubie od kwietnia do października 1937 roku.

Bramkarz grał dla Galícia da Bahia zanim trafił do Rubro-Negro. W klubie z Rio de Janeiro wystąpił tylko w 18 meczach w tym trzech w Campeonato Carioca w 1937 roku.

Drugim z sześciu obcokrajowców broniących bramki Rubro-Negro był Czech Péter Timkó, który rozegrał najmniej spotkań spośród bramkarzy gringo we Flamengo. Wystąpił tylko w dwóch wygranych towarzyskich meczach: 4:3 nad Sport Club Juiz de Fora (MG) 14 maja 1950 roku oraz 8:1 Motorista-RJ siedem dni później.